Συζήτηση με τον witcher Geralt. Δύο. Άνθρωποι.

• Γκέραλτ, θέλω να ξέρεις ότι σε καταλαβαίνω.
• Ευχαριστώ για την κατανόηση.
• Μερικές φορές, όμως, αυτό το υφάκι σου...
• Δεν σε αφήνει να με συμπαθείς, ξέρω.
• Άσε με να σου πω. Λοιπόν, σε καταλαβαίνω που θυμώνεις με τους ανθρώπους.
• Τι σου κάνανε πάλι, τα τέρατα;
• Δύσκολο να απαντηθεί. Τίποτα, ή ίσως... Άσ' το αυτό. Το θέμα είναι ότι με τσαντίζουν, για να το πω όσο πιο μαλακά γίνεται.
• Πάρε.
• Τι 'ναι αυτό;
• Απόσταγμα από διάφορα βότανα. Μην ανησυχείς, ακίνδυνο για ανθρώπους.
• Μμμ, καλό.
• Ένας φίλος το φτιάχνει.
• Θέλω να ρωτήσω;
• Όχι. Για πες, λοιπόν; Οι άνθρωποι...
• Να, όταν είναι υποκριτές και ξεροκέφαλοι, δεν μπορώ. Θέλω να τους τα πω χύμα.
• Και γιατί δεν το κάνεις;
• Γιατί κανείς δεν ζήτησε τη γνώμη μου.
• Και περιμένεις να σου πουν “μίλα” για να μιλήσεις;
• Δεν είναι τόσο απλό, και το ξέρεις. Η γνώμη έχει βαρύτητα, έχει ευθύνη. Το να την εκφράσεις θέλει σκέψη και προσοχή.
• Το ξέρω πολύ καλά αυτό, πίστεψέ με. Κουβαλάω σπαθί μια ζωή. Και η γνώμη κάποιου με όπλο έχει μεγάλη βαρύτητα.
• Μπορώ να το φανταστώ. Μερικές φορές έχω σκεφτεί ότι αν είχα κι εγώ ένα...
• Μην το πεις. Όχι, Άννα. Δεν θα ήθελες να είχες ένα σπαθί στο χέρι σου, θάνατο στη συνείδησή σου.
• Οι κουβέντες δεν φέρνουν πάντα αποτέλεσμα.
• Όχι, δεν φέρνουν. Ούτε και το σπαθί, όμως. Και πρόσεχε με αυτό το ποτό, είναι δυνατό.
• Ναι, παρ' το καλύτερα. Το θέμα είναι ότι νιώθω ανήμπορη κάτι φορές. Ότι δεν μπορώ να ανοίξω το κεφάλι κάποιου και να του χώσω με τη βία μέσα την εικόνα.
• Την εικόνα;
• Ναι, την πραγματική εικόνα και όχι αυτή που διαλέγει να βλέπει αυτός. Το ξέρω ότι ακούγομαι αλαζόνας, ότι τα ξέρω όλα...
• Μην ανησυχείς, μ' εμένα μιλάς. Συνήθως έτσι με χαρακτηρίζουν οι άνθρωποι, ακόμα κι οι φίλοι.
• Και όχι μόνο οι άνθρωποι, ε;
• Ναι, και τα ξωτικά και οι νάνοι. Ο καθένας όταν δεν τον συμφέρουν αυτά που λέω. Το ότι έχω γνώμη.
• Και τι κάνεις τότε, ρε Γκέραλτ;
• Πολλές φορές, φεύγω. Άλλες φορές, κάνω αυτό που νομίζω ότι είναι το σωστό, κι ας μην αρέσει σε κανέναν.
• Χωρίς να σε νοιάζει ποιον θα πληγώσεις;
• Αυτό είναι άλλη κουβέντα. Οι πράξεις μας έχουν συνέπειες. Απλά διαλέγεις.
• Κάποιον, δηλαδή, θα πληγώσω, όπως και να 'χει.
• Συνήθως, ναι. Μπορεί να πληγώσεις κάποιον που δεν τον ξέρεις. Το ότι δεν τον ξέρεις, όμως, δεν τον κάνει ανύπαρκτο. Και μία σου απόφαση μπορεί να έχει σοβαρό αντίκτυπο στη ζωή του.
• Δωσ' το πάλι αυτό.
• Μία-μία γουλιά.
• Αφού είπες ότι είναι ακίνδυνο.
• Ναι, αλλά εσύ όχι.
• Τι θες να πεις με αυτό;
• Ότι είμαστε όλοι όπλα έτοιμα να κόψουν κεφάλια. Κι ας μην κρατάμε σπαθί. Κι ας μη φαίνεται το αίμα. Ότι οι αποφάσεις μας είναι επικίνδυνες. Οπότε, καλό είναι να τις παίρνουμε όταν είμαστε νηφάλιοι, ψύχραιμοι, λογικοί.
• Εσύ το λες αυτό;
• Ακριβώς, εγώ το λέω αυτό.
• Έχεις δίκιο. Συγγνώμη. Σ' ευχαριστώ, Γκέραλτ, για την κουβέντα. Ήταν χρήσιμη.
• Χαίρομαι. Τώρα, για πες μου, την άκουσες την καινούργια μπαλάντα του φίλου μας;